Είδος: Ντοκιμαντέρ, Σκηνοθέτης: Άγγελη Ανδρικοπούλου, Αργύρης Τσεπελίκας, Χώρα: Ελλάδα
Εύα: Αν δεν ήταν ντοκιμαντέρ και αν δεν έπαιζαν ΑΥΤΑ τα παιδία, θα γκρίνιαζα για μια ακόμα ταινία που προσπαθεί να μας πείσει εκ του αντιθέτου ότι η θέληση γυρίζει τον κόσμο… .
Παρασκευάς: Με συγκίνησε και μου έδωσε δύναμη. Απρόσμενα. Άρεσε πολύ κ στα παιδιά μου..
Είδος: Δράμα, Σκηνοθέτης: Γιώργος Λάνθιμος, Χώρα: Ελλάδα
Κατερίνα: Χμμμμ…. Οκ πολύ καλή σκηνοθετικά, χωρίς κενά στους διαλόγους, γρήγορη ροή, ωραία φωτογραφία και αισθητική , δεν βαρέθηκα και μάλιστα με εξέπληξε που ήταν ελληνικό, αφού μέχρι την μέση νόμιζα ότι έβλεπα κανένα σουηδικό ψυχόδραμα. Κατάφερε να με εντυπωσιάσει δεν λέω, όμως δεν βρήκα πουθενά την πρωτοτυπία, έχω δει καλύτερες ταινίες με το θέμα των ψυχικών διαταραχών σε έγκλειστο περιβάλλον (experiment, κλπ) και κουράστηκα, αλήθεια κουράστηκα, ήθελα να πάω για ύπνο πολύ πριν το, νομίζω αναμενόμενο, τέλος.
Δημήτρης: Πρέπει το παιδί να είχε τρελούς γονείς και να πέρασε απίστευτα καταπιεστικά παιδικά χρόνια, να τον βάζανε τρελές τιμωρίες και να τον μαστιγώναν ώρες ατελείωτες. Μετά από αυτά έκανε μια ταινία που θα μπορούσε να τελειώσει σε 15 λεπτά μιας και τα είπε όσα είχε να πει σε τόσο χρόνο, τα υπόλοιπα λεπτά περιμένεις την έκπληξη (που δεν έρχεται ποτέ) και βαριέσαι μέχρι θανάτου. Απορώ ποιός μαλάκας Αμερικάνος την πήγε για όσκαρ, μάλλον δεν κατάλαβε τίποτα από το έργο και είπε να !! μια καλή μαλακία να την δούν τα αμερικάνάκια να το παίξω εγώ κουλτουριάρης.
Είδος: Ντοκιμαντέρ, Σκηνοθέτης: Φίλιππος Κουτσαφτής
Ρούλα: Ντοκιμαντέρ γυρισμένο περίπου σε διάρκεια 10 ετών, με θέμα την Ελευσίνα. Το καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ που έχω παρακολουθήσει. Η συγκίνηση και ο θυμός εναλλάσσονται σε όλη την διάρκεια της ταινίας. Πρωταγωνιστής ένας εκπληκτικός άνθρωπος.
Παύλος: Δείτε την….
Από το σπίτι μου 